Rada przyjęła w dniu dzisiejszym dyrektywę w sprawie efektywności energetycznej (PE-CONS 35/12, 1391/12 ADD1 REV3).
Dyrektywa ustala wspólne ramy przedsięwzięć w celu promocji efektywności energetycznej w Unii aby osiągnąć jej główny cel w 2020r., podniesienia o 20% efektywności energetycznej i utorować drogę do dalszego podnoszenia efektywności energetycznej po tej dacie.
Każdy kraj członkowski jest zobowiązany do ustalenia narodowego celu efektywności energetycznej, opartego na zużyciu, zarówno energii pierwotnej jak i energii końcowej, oszczędności energii pierwotnej i końcowej lub ograniczeniu mocy.
Po 30 czerwca 2014 r. Komisja Europejska oszacuje osiągnięty postęp i to, czy Unia jest w stanie osiągnąć, w 2020 roku, zużycie energii pierwotnej nie większe niż 1474 Mtoe (megaton oleju ekwiwalentnego) i/lub zużycie energii końcowej nie większe niż 1078 Mtoe
Jednostki sektora publicznego będą zobligowane do dawania przykładu, w jaki sposób kraje członkowskie mają zapewnić, że od 1 stycznia 2014 r., 3% całkowitej powierzchni ogrzewanej lub chłodzonej w budynkach, będącej w posiadaniu administracji państwowej, będzie co roku poddawane renowacji. Parlament Europejski, Rada i Komisja uzgodnią porównywalne dobrowolne przedsięwzięcia w odniesieniu do zasad budżetowania i dotowania. Dodatkowo, kraje członkowskie powinny ustalić długoterminową strategię uruchomienia inwestycji w renowację krajowego zasobu budynków mieszkalnych i usługowych.
Ponadto, każdy kraj członkowski powinien ustalić plan zobowiązań w zakresie efektywności energetycznej zapewniający, że dystrybutorzy energii i/lub przedsiębiorstwa detalicznej sprzedaży energii powinny osiągnąć na koniec 2020 r. cel oszczędności 1,5% skumulowanej oszczędności zużywanej energii końcowej, sprzedawanej rocznie odbiorcom końcowym.
Jednakże, dla osiągnięcia tego celu, kraje członkowskie powinny posiadać wybór możliwości zastosowania pakietu elastycznych środków, jak również, równoważnych, alternatywnych środków takich jak: możliwość osiągnięcia celu 1,5% w trzech stadiach, osiągnąć 1,5% w 2018 r.; wyłączając sprzedaż energii pokrywanej z przemysłowych elektrociepłowni; uwzględniając oszczędność energii w jej przetwarzaniu, w sektorze dystrybucji oraz zaliczając wcześniejsze działania nawet od 2008 r. Użycie takich elastycznych środków nie może jednak prowadzić do zmniejszenia o więcej niż 25% wielkości wyznaczonego celu oszczędzania energii.
Dyrektywa zawiera także postanowienia w sprawie audytów energetycznych i systemów zarządzania energią, pomiaru, informacji o rozliczeniach oraz promowania efektywności energetycznej w ogrzewaniu i chłodzeniu, przetwarzaniu energii, przesyle i dystrybucji a także w usługach energetycznych.
W końcowym efekcie Dyrektywa powinna skutkować 17% poprawą efektywności energetycznej do roku 2020 w porównaniu do celu 20%, do którego również inne przedsięwzięcia wniosą swój udział.
Kraje członkowskie na przystosowanie się do postanowień Dyrektywy będą miały 18 miesięcy, licząc od jej wejścia w życie.
