1. Typowy silnik ma znamionowy wskaźnik dopuszczalnego trwałego przeciążenia (ang. service factor) 1,15. Jednakże wielu producentów podaje drobną czcionką, że w przypadku niektórych silników wskaźnik ten należy zmniejszyć do 1,0, jeśli silnik używany jest w połączeniu z regulatorem VFD. Spowoduje to zlikwidowanie tolerancji silnika na przeciążenie i zwiększy ryzyko uszkodzenia podczas pracy w niekorzystnych warunkach (tj. przy wysokiej temperaturze otoczenia). Klasa izolacji silnika zazwyczaj wskazuje na zakres tolerancji przeciążeń. Klasa izolacji H (przyrost temp. 125°C, wysokie obciążenie) jest lepsza niż klasa B (80°C, ogólne przeznaczenie) oraz klasa F (105°C, zastosowanie w przemyśle).
2. Instalowanie silników w miejscach znajdujących się wysoko nad powierzchnią morza (zazwyczaj dotyczy wysokości 1000 m n.p.m. lub wyższych) również może spowodować obniżenie wskaźnika dopuszczalnego trwałego przeciążenia z 1,15 na 1,0 ze względu na mniejsze właściwości chłodzące powietrza. Jeśli istnieje wymóg podania konkretnej wartości wskaźnika, należy dokładnie określić warunki pracy, do których wskaźnik się odnosi.
3. Należy znać zakres prędkości wymaganej dla danego obciążenia. Większość silników indukcyjnych ogólnego przeznaczenia może realizować współczynnik regulacji prędkości jedynie w stosunku 10:1, aby uniknąć przegrzania izolacji uzwojenia. Podstawowe silniki zdatne do pracy z falownikiem mają typowy współczynnik regulacji 20:1, kiedy są połączone ze skalarnym (V/Hz) sposobem regulacji za pomocą VFD. W przypadku wielu rodzajów obciążeń taki współczynnik regulacji jest aż nadto wystarczający. Na przykład, mając wentylator o przepływie znamionowym 17 000 m³/h w dniu projektowania, czy ma sens próba regulacji wentylatora przy przepływie poniżej 850 m³/h? Jeśli wielkość obciążenia rzeczywiście tego wymaga, to w zależności od producenta, silniki przeznaczone do układów z regulatorami VFD często mogą zaoferować współczynnik regulacji 1000:1 czy 2000:1. W przypadku konieczności zastosowania skrajnie wysokich współczynników regulacji z wysokim momentem obrotowym, oznacza to konieczność użycia regulatorów VFD ze sterowaniem wektorowym. Ewolucja budowy VFD umożliwiła wykorzystanie względnie tanich modułów VFD, z możliwością regulacji zarówno skalarnej V/Hz, jak i wektorowej (bezczujnikowej) w obwodzie otwartym.
4. Sporządzanie specyfikacji technicznej z uwzględnieniem wektorowej regulacji w obwodzie zamkniętym powinno następować tylko i wyłącznie w przypadku rzeczywistej konieczności. Obwód zamknięty pozwala na większą precyzję w regulacji prędkości niż obwód otwarty (0,01% w porównaniu z 0,1%), ale wymaga dodatkowego urządzenia fizycznego przy silniku do wykrywania obrotów wałka wirnika (zwykle jest to optyczny przetwornik obrotowy lub czujnik hallotronowy). Niestety, przetwornik obrotowy może łatwo zwiększyć koszt silnika, a także wiąże się z dodatkowym okablowaniem. Najczęściej spotykane obciążenia w infrastrukturze budynków nigdy nie będą wymagać tak wysokiego poziomu precyzji sterowania.
5. Najbardziej efektywna wielkość obciążenia do uzyskania szczytowej sprawności silnika indukcyjnego wynosi 75%. Wraz ze stopniowym zmniejszaniem się wielkości obciążenia poziom sprawności łagodnie się obniża. Jednak poniżej 20% obciążenia w większości silników następuje gwałtowny spadek sprawności ze względu na niestałą indukcję magnetyczną w szczelinie powietrznej. W przypadku spodziewanych wielu godzin pracy poniżej takiego poziomu obciążenia należy rozważyć konstrukcje, które pozwalają na rozłożenie obciążenia na większą liczbę mniejszych silników. Zasada opiera się na tym, że silniki można uruchamiać zgodnie z wymaganiami zależnymi od obciążenia. Taką metodę coraz częściej się wykorzystuje w licznych konstrukcjach, np. w przypadku urządzeń chłodzących z wieloma sprężarkami lub w zespołach uzdatniania powietrza w postaci „ściany wentylatorowej”.
6. Regulatory VFD mogą być używane nie tylko do zwalniania obrotów silnika, ale również aby przyspieszać je powyżej prędkości znamionowej (nadobroty) przez zwiększenie częstotliwości na wyjściu powyżej 60 Hz. Niektórzy producenci urządzeń z branży HVAC wymuszają nadmierną prędkość obrotową silnika, pozwalając na takie połączenia wentylatora z silnikiem, które w rzeczywistości nigdy nie powinny być dopuszczone. Jeden z producentów silników przyznał kiedyś, że do pewnego stopnia takie połączenie z określonym komponentem może być w porządku, ale trzeba zdawać sobie sprawę, że taka ciągła nadmierna prędkość silnika spowoduje skrócenie jego żywotności. Inżynier projektu musi ocenić profil obciążeń z uwzględnieniem czasu, w którym spodziewane są wyższe prędkości, i poprzez analizę kosztów i zysków rozstrzygnąć, czy zysk kompensuje potencjalnie niższą niezawodność. Należy również pamiętać, że dostępny moment obrotowy silnika może łatwo wypaść z zakresu 60 Hz z uwagi na trudność utrzymania stałego stosunku V/Hz. Dzieje się tak ze względu na to, że napięcie wyjściowe napędu nie może przewyższyć napięcia wejściowego o stałej wartości.
7. Różnica pomiędzy obciążeniami o stałym momencie obrotowym (pompy wyporowe/sprężarki) oraz obciążeniami o zmiennym momencie (wentylatory, pompy odśrodkowe itp.) ma bardzo istotny wpływ na wybór silników. Obciążenia o zmiennym momencie obrotowym charakteryzują się proporcjonalną zależnością momentu od kwadratu prędkości i znacznie bardziej sprzyjają silnikom niż obciążenia o stałym momencie obrotowym/wyporowe. W zależności od konstrukcji silników i przyjętej metody regulacji za pomocą VFD, podane przez producentów współczynniki regulacji prędkości mogą być krańcowo niższe w przypadku obciążeń o stałym momencie. Mogą wynosić 2:1 w porównaniu z 20:1, a to znacznie ograniczy zakres prędkości w przypadku obciążeń o stałym momencie.
8. Należy wystrzegać się wysokich częstotliwości nośnych VFD na wyjściu. Wysokie częstotliwości nośne VFD zapewniają lepszy przebieg fali wyjściowej modulacji PWM, co zwykle przekłada się na lepszą reakcję dynamiczną i lepszą regulację momentu obrotowego przy niższych prędkościach. Niemniej jednak wyższe częstotliwości nośne często nasilają zjawisko „odbicia fali”. W badaniu przeprowadzonym przez jednego z producentów wzrost częstotliwości nośnej z 3 do 12 kHz spowodował zmniejszenie żywotności izolacji ze 100 000 godzin pracy na 25 000. Należy skontaktować się z producentem, aby określić minimalną dopuszczalną wartość częstotliwości nośnej z uwzględnieniem wymogów regulacji.
9. Do pojedynczego regulatora VFD można podłączyć wiele silników, jednak przynosi to również niekorzystne skutki. Zwiększa się wtedy prawdopodobieństwo niedopasowania impedancji silnik-regulator, a to powoduje większe ryzyko zjawiska odbicia fali. Wszystkie silniki muszą mieć taką samą moc, aby utrzymać stałą regulację prędkości i każdy silnik musi otrzymać własną specyfikację w zakresie ochrony przed przeciążeniem i ochrony przedzwarciowej.
