W nowym dokumencie NFPA określono kryteria odbioru i zintegrowanego testowania systemów ochrony przeciwpożarowej i bezpieczeństwa.
Dzięki postępowi technicznemu zaawansowane technologie, takie jak systemy bezpieczeństwa, zarządzania temperaturą oraz zużyciem energii, dotąd stosowane jedynie w dużych budynkach lub zespołach budynków, obecnie mogą zostać wdrożone nawet w stosunkowo niewielkich obiektach. Na świecie panuje jednak tendencja do budowania coraz większych i wyższych budynków, często o różnorodnym przeznaczeniu. Dzięki nowoczesnym technologiom projektanci budynków kierują się jednocześnie przepisami przeciwpożarowymi i możliwością zastosowania złożonych systemów bezpieczeństwa, które wymagają odpowiedniego projektowania i integracji funkcji w celu spełnienia określonych zadań.
W USA testy niezbędne do obioru systemów zainstalowanych w budynkach zazwyczaj wykonywały firmy odpowiadające za ich montaż, aby wykazać, że zainstalowane systemy są sprawne i spełniają kryteria wydajności oraz są zgodne z obowiązującymi przepisami. Ale w wielu przypadkach testy te były wykonywane przez różnych podwykonawców, różnych przedstawicieli zespołu projektowego (nie zawsze odpowiadających za ten system) oraz przez różnych inspektorów – często po faktycznym uruchomieniu instalacji przeciwpożarowych. Innymi słowy taka praktyka była bardzo niemiarodajna i nie zapewniała uzyskania rzetelnego obrazu funkcjonowania instalacji.
Pierwsze próby opracowania wytycznych dotyczących odbiorów budynków rozpoczęły się w 1982 r., kiedy ASHRAE (American Society of Heating, Refrigerating and Air-Conditioning Engineers – Amerykańskie Stowarzyszenie Inżynierów Ogrzewnictwa, Chłodnictwa i Klimatyzacji) utworzyło specjalny komitet do stworzenia procedur mających na celu stwierdzenie, że systemy budynku spełniają wymogi użytkowników. Początkowo komitet ten skupiał się na instalacjach systemów HVAC (Heating, Ventilation, Air Conditioning) w kwestiach związanych z jakością powietrza w pomieszczeniach oraz efektywnością energetyczną urządzeń. Efektem pracy komisji było ogłoszenie przez ASHRAE w roku 1989 Wytycznej 1 – „HVAC – Rozruch procesu”. W 1994 r. powstała Wytyczna 5 – „Rozruch Systemów Kontroli Dymu”. Ponadto Wytyczna 0 – „Rozruch procesu” – stanowi jednolite ramy dla procesu uruchamiania i przekazania do eksploatacji instalacji niezależnie od jej przeznaczenia.
W 1998 r. w USA powstało stowarzyszenie BCA (Building Commissioning Association), którego działalność koncentruje się na weryfikacji jakości zainstalowanych w budynku systemów i weryfikacji kryteriów akceptacji określonych przez inwestora. Stowarzyszenie publikuje wytyczne i listy kontrolne w zakresie odbioru systemów działających w budynkach oraz zarządza ścieżką certyfikacji. Inne amerykańskie organizacje, takie jak Amerykańskie Stowarzyszenie Inżynierów Mechaników (American Society of Mechanical Engineers), Narodowy Instytut Budownictwa (National Institute of Building Science) oraz niezależne laboratorium Underwriters Laboratories, Inc. również opracowały wytyczne i standardy dla odbioru i przekazania do eksploatacji systemów w obiektach budowlanych.
Odbiory techniczne a testy akceptacyjne
Testy akceptacyjne były zazwyczaj przeprowadzane na zakończonych budynkach przez różne podmioty – wykonawców, projektantów, przedstawicieli inwestora oraz lokalnej jednostki nadzoru budowlanego, aby wykazać, że systemy zostały prawidłowo zainstalowane i będą osiągały określoną wydajność oraz spełniały określone w normach standardy i oczekiwania inwestora.
Czym zatem różni się odbiór od testu akceptacyjnego? W szczególności jest bardziej użyteczny w projektach bardzo złożonych. Ponadto odbiór jest procesem bardziej rygorystycznym, na który składa się planowanie, dokumentacja przed- i powykonawcza oraz testowanie w celu zapewnienia, że wszystkie systemy w budynku działają poprawnie. Muszą one spełniać założenia standardów i norm oraz kryteria projektowe w celu spełnienia wytycznych bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
Zalecenia Narodowego Związku Ochrony Przeciwpożarowej (National Fire Protection Association – NFPA)
Odpowiedni odbiór systemów bezpieczeństwa jest kluczowy zarówno dla odpowiedniego otwarcia budynku, jak i długoterminowego zapewnienia bezpieczeństwa ich użytkownikom. Mając tego świadomość, NFPA ustanowił komitet techniczny, który opracował szkic standardu NFPA 3 „Zalecane praktyki w zakresie odbioru i zintegrowanego testowania zabezpieczeń przeciwpożarowych i systemów bezpieczeństwa”.
Obecna wersja dokumentu definiuje testyakceptacyjne jako:
Testy wykonywane po zakończeniu instalacji w celu potwierdzenia zgodności ze specyfikacją producenta, normami oraz eurokodem i wymaganiami inwestora.
Obecna wersja standardu NFPA 3 definiuje proces odbioru jako:
Proces, który dostarcza udokumentowane potwierdzenie zgodności systemów bezpieczeństwa i przeciwpożarowych z założonymi kryteriami projektowymi, określonymi w dokumentacji projektowej. Ponadto jest potwierdzeniem, że systemy te spełniają potrzeby inwestora oraz odpowiednie przepisy i wymogi prawne, a także normy dotyczące przepisów przeciwpożarowych i systemów bezpieczeństwa.
Dokument ten został opublikowany przez NFPA jako zbiór propozycji, aby wywołać publiczną dyskusję w celu utworzenia jednolitych procedur. Termin nadsyłania uwag został wyznaczony na 3 listopada 2010 r. Komitet Techniczny NFPA dokonał przeglądu komentarzy publicznych na posiedzeniu 19–20 października 2010 r. Wprowadzono stosowne zmiany i w lutym 2011 r. opublikowano Raport o Opiniach. Ten dokument zostanie odczytany na dorocznym spotkaniu stowarzyszenia w czerwcu br. Jeśli nie będzie żadnych zastrzeżeń, w 2012 r. zostanie przyjęty dokument NFPA 3.
Zakres dokumentu NFPA 3 obejmuje rozruch i zintegrowane badania czynnej i biernej ochrony przeciwpożarowej oraz systemów bezpieczeństwa i ich połączeń z innymi systemami, zarówno w nowych, jak i istniejących budynkach. Nie jest jednak oczywiste, czy dokument NFPA 3 w obecnej formie zostanie uznany jako krajowa norma, ponieważ nie został napisany w obowiązującej nomenklaturze. Niemniej jednak może być stosowany w przypadku poszczególnych projektów jako wytyczne dla inżynierów rekomendowane w specyfikacji projektu przez inwestorów, architektów, zwłaszcza w przypadku dużych kompleksów budynków, gdzie istnieje największe zagrożenie dla bezpieczeństwa.
Obecny szkic dokumentu NFPA 3 wzbudził trochę kontrowersji. Kiedy został ogłoszony po raz pierwszy, podlegał standardowej weryfikacji, był napisany z użyciem przyjętej nomenklatury, z przeznaczeniem do zaadaptowania jako obowiązujący standard w krajowych i lokalnych normach, takich jak Międzynarodowa Norma Budowlana, Międzynarodowa Norma Przeciwpożarowa, NFPA Norma dot. Bezpieczeństwa Życia (NFPA 101), NFPA Norma Przeciwpożarowa (NFPA 1).
Część zaangażowanych podmiotów zakwestionowała jednak spełnienie obowiązkowych kryteriów NFPA 3, wyrażając wątpliwości dotyczące opóźnień przy zdobywaniu pozwoleń na użytkowanie budynku oraz odpowiedzialności za koszty opóźnień i w konsekwencji dodatkowych, bardziej szczegółowych testów. Inni byli zaniepokojeni faktem, że dokument stracił na znaczeniu, ponieważ kryteria nie były rygorystyczne ani wszechstronne – potrzeba dokumentu zrodziła się w wyniku wielu obserwacji i doświadczeń, zgodnie z którymi systemy nie były wszechstronnie testowane i zintegrowane, co powodowało niepożądane efekty nawet w nowych budynkach, których stan pogarsza się z biegiem czasu.
W efekcie tych sprzeciwów komitet techniczny zmienił stanowisko i przeprowadził publiczne konsultacje dokumentu jako zalecanej praktyki lub przewodnika, a nie standardu, napisanego bardziej swobodnym językiem i dostarczającego wskazówki wyłącznie użytkownikom dokumentu. W efekcie organy różnych władz, w tym władze przeciwpożarowe, wyraziły obawy, że zalecana praktyka nie będzie możliwa do narzucenia. Komitet techniczny ponownie przeanalizował sytuację i przegłosował na posiedzeniu w październiku 2010 r. podział projektowanego dokumentu na dwa: jeden stanowiący standard zintegrowanych testów, spełniający wymogi formalne oraz drugi o odbiorach jako polecanej praktyce. Ta rekomendacja komitetu technicznego została opublikowana jako Raport o Opiniach i zaaprobowana przez Radę Standardów NFPA.
Inna wątpliwość dotycząca NFPA 3 wynika z zapisów dotyczących częstotliwości testów, ujętych we wcześniejszych projektach. Inne komitety NFPA, które zajmują się systemami bezpieczeństwa (jak NFPA 25 – zajmująca się kontrolą, testami i utrzymaniem systemów przeciwpożarowych bazujących na wodzie, czy NFPA 72 – zajmująca się alarmami przeciwpożarowymi oraz ich sygnalizacją) stworzyły kryteria opisujące częstotliwość testów, bazujące na ich zakresie. Żadne kryterium nie precyzuje jednak, kiedy przeprowadzać zintegrowane testy na istniejących budynkach. Testowanie każdego systemu osobno nie gwarantuje, że systemy budynków będą poprawnie funkcjonowały zgodnie z pierwotnym projektem i stanem z pierwszego odbioru – zakładając, że budynek został wszechstronnie odebrany.
Niektórzy członkowie innych komitetów technicznych NFPA mieli wątpliwości, czy zezwolić komitetowi NFPA 3 na umieszczanie przepisów, które wprowadzałyby kryteria nadrzędne wobec standardów dotyczących indywidualnych systemów. To był jeden z powodów, że oryginalny plan, aby z dokumentu uczynić standard NFPA, został zmieniony na rzecz przewodnika, przynajmniej na razie.
Wykwalifikowany personel jako klucz do sukcesu
Kluczem do zakończenia sukcesem procesu odbioru są osoby, które będą zarządzać i wykonywać zadania związane z odbiorem. NFPA 3 wskazuje minimalne kryteria dla zaangażowanego w projekt personelu zajmującego się odbiorem. Przede wszystkim, wymagane jest, by osoba pełniąca rolę agenta odbioru przeciwpożarowego (Fire Commissioning Agent – FCxA) była obiektywna i nie podlegała niczyim wpływom, a także miała wszechstronną wiedzę i doświadczenie w odbiorach oraz ogólną praktykę przemysłową. NFPA 3 określa również pozostałe umiejętności wymagane od FCxA, takie jak umiejętność czytania i interpretowania szkiców, analizowania wpływu błędów systemów bezpieczeństwa oraz przygotowywania zwięzłych pisemnych oraz ustnych raportów, a także rozwiązywania konfliktów.
NFPA 3 zawiera również minimalne rekomendowane kwalifikacje dla innych członków zespołu, takich jak projektanci, kierownik budowy, wykonawcy instalacji, zewnętrzne podmioty testujące, personel zarządzający obiektem, ubezpieczyciele czy przedstawiciele władz lokalnych.
W zależności od rozmiaru i stopnia złożoności projektu zespół realizujący odbiór składa się z następujących osób:
- inwestor oraz jego zespół wsparcia technicznego,
- władza odbierająca,
- agent odbioru przeciwpożarowego,
- kierownik budowy/generalny wykonawca,
- wykonawcy instalacji,
- projektanci (architekt oraz różni inżynierowie systemowi),
- zarządzający obiektem i jego zespół realizacyjny,
- podmioty ubezpieczające,
- agent testów zintegrowanych,
- przedstawiciele producentów wyposażenia,
- podmioty przeprowadzające testy,
- przedstawiciele władz lokalnych.
Faza planowania
Plan wszechstronnego odbioru powinien się zaczynać od fazy planowania koncepcyjnego i rozwijać w czasie rozwoju projektowania i budowy, stanowiąc dokument rozwijany w czasie trwania projektu. Wszechstronny program odbioru zakłada wiele zadań, które powinny być wykonane w czasie każdej fazy projektowania i budowy, takich jak szkolenia dla osób realizujących budowę, żeby zapewnić, że systemy będą obsługiwane, utrzymywane i okresowo testowane w sposób odpowiadający założeniom projektu.
W wielu regionach nie ma odpowiednio wykwalifikowanego personelu do pełnienia funkcji z ramienia jednostki administracji państwowej. W wielu mniejszych regionach może to być poważny problem. Wynika to z faktu, że w większości obszarów nie ma potrzeby, aby pracownicy mieli specjalne kwalifikacje niezbędne do zatwierdzania dużych, złożonych lub unikatowych projektów, takich jak centra handlowe, stadiony czy kompleksy wielofunkcyjne. W takich przypadkach lokalne władze zatrudniają zewnętrzne podmioty wykwalifikowane w odbieraniu tego typu budynków do występowania w ich imieniu. NFPA 3 dostrzega tę potrzebę i określa kryteria, jakie powinien spełniać zewnętrzny podmiot, by odpowiednio wykonywać tę rolę.
Dokument NFPA 3 zawiera rekomendacje dla wymaganych czynności związanych z odbiorem w każdej z czterech faz projektu: planowania, projektowania, realizacji oraz użytkowania.
Rekomendowane czynności w trakcie fazy planowania:
- ustanowienie zespołu odbioru przeciwpożarowego i systemów bezpieczeństwa,
- określenie wymagań projektowych inwestora,
- wybór agenta odbioru przeciwpożarowego,
- określenie zakresu odbioru,
- opracowanie wstępnego planu odbioru,
- przegląd i rewizja planu w zależności od potrzeb tej fazy,
- opracowanie analizy wymagań prawnych,
- inicjowanie planu odbioru.
Każda czynność oraz rola każdego członka zespołu odbiorczego są szczegółowo opisane w projekcie dokumentu NFPA 3.
Zaleca się stałe uaktualnianie planu odbioru w czasie fazy planowania, faz realizacji oraz użytkowania. Plan powinien zawierać takie informacje, jak:
- zakres odbioru odpowiedni dla danego projektu,
- ogólna informacja o projekcie,
- informacja o członkach zespołu odbiorczego,
- ogólny plan komunikacji,
- zadania i czynności związane z odbiorem podczas wszystkich faz,
- harmonogram odbioru,
- dokumentacja procesu odbioru i dostarczane dokumenty,
- opis procedur testowych z uwzględnieniem testowania zintegrowanego,
- zalecane szkolenie,
- określenie częstotliwości wykonywania testów zintegrowanych obiektu.
Faza projektowania
Czynności wykonywane w czasie trwania fazy projektowania powinny zawierać:
- opracowanie dokumentacji podstawy projektowania (Basis of Design – BOD),
- przegląd i zatwierdzenie sekwencji działania,
- przegląd i zatwierdzenie szkiców i obliczeń mających wpływ na systemy przeciwpożarowe i bezpieczeństwa,
- weryfikację zgodności dokumentów budowlanych z wymaganiami określonymi w dokumentacji podstawy projektowania,
- dokumentowanie zakresu działań związanych z odbiorem,
- dokumentowanie procedur odbioru,
- opracowanie harmonogramu odbioru,
- wskazanie wykwalifikowanych specjalistów do testów i określenie zakresu ich odpowiedzialności,
- koordynację i prowadzenie dokumentacji ze spotkań zespołów zajmujących się ochroną przeciwpożarową i bezpieczeństwem oraz sporządzanie raportów z postępów ich prac,
- dokumentowanie zagadnień projektowych i wniosków o zmianę,
- uaktualnianie planu odbioru,
- opracowywanie listy kontrolnej budowy.
Aby zapewnić powodzenie projektu, niezbędne jest, żeby dokumentacja podstawy projektowania stanowiła mapę drogową dla zespołu projektantów, zespołu realizacyjnego oraz lokalnych władz. Dokumentacja podstawy projektowania zawiera przegląd norm oraz standardów stosowanych w procesie projektowania.
To oczywiste, że uzgodnienia zamieszczone w tym dokumencie, jak również dodatkowe kryteria określone przez inwestora, są niezbędne, aby zapewnić prawidłowy przebieg procesu projektowania, bez niespodzianek, które niemal zawsze skutkują opóźnieniami i zwiększonymi kosztami. Łatwiej rozwiązać te problemy i wyjaśnić niejasności „na papierze” niż potem w trakcie budowy. Projekt dokumentu NFPA 3 zawiera bardziej szczegółowe kryteria dla tych i innych zadań niezbędnych w tej fazie projektu.
Faza realizacji
W fazie realizacji systemy powinny zostać dostarczone, zainstalowane i przetestowane zgodnie z wymaganiami projektowymi oraz innymi dokumentami budowlanymi. W trakcie fazy realizacji zespół zajmujący się odbiorem powinien również:
- kontrolować aktualność harmonogramu odbioru i uaktualniać go w razie potrzeby,
- weryfikować, czy wszystkie dokumenty, które miały być dostarczone, zostały przejrzane,
- kontrolować zgodność materiałów, konstrukcji i instalacji z dokumentacją podstawy projektowania,
- potwierdzać, że wykwalifikowani specjaliści wykonują czynności związane z odbiorem zgodnie z planem odbioru,
- koordynować i dokumentować spotkania zespołów oraz sporządzać raporty z postępów ich prac,
- wypełniać listę kontrolną związaną z czynnościami odbiorowymi,
- wykonywać wymagane przeglądy lub weryfikować ich wykonanie przez innych,
- uaktualniać powiązane dokumenty do stanu faktycznego,
- kontrolować kolejność wykonywanych czynności zgodnie z pierwotnymi założeniami,
- wykonać i udokumentować ostateczne testy akceptacyjne, weryfikując odpowiednie funkcje i integrację.
Istotne jest również zapewnienie, że ostateczny odbiór obejmuje pasywne elementy budynku, takie jak bariery przeciwpożarowe czy wyjścia ewakuacyjne, często pomijane w takich przypadkach. Projekt dokumentu NFPA 3 zawiera bardziej szczegółowe kryteria dla tych i innych zadań, niezbędnych w tej fazie projektu.
Faza użytkowania
Faza użytkowania jest końcową fazą procesu odbioru. Zawiera następujące zadania:
- dokumentowanie i wykonywanie wszystkich pozostałych testów akceptacyjnych,
- dodatkowe testowanie obszarów, które zmieniły się podczas odbioru w fazie realizacji,
- testowanie wstrzymane ze względów sezonowych,
- dostarczenie instrukcji obsługi i utrzymania systemu,
- szkolenie z obsługi systemów ochrony przeciwpożarowej i systemów bezpieczeństwa,
- dostarczenie ostatecznego zestawu projektów,
- dostarczenie dokumentacji z przeglądów i testów systemów bezpieczeństwa i ochrony przeciwpożarowej,
- dostarczenie kopii oprogramowania dedykowanego, odpowiadającego stanowi powdrożeniowemu,
- dostarczenie harmonogramu utrzymania dla systemów,
- dostarczenie listy wymaganych przeglądów, testów i procedur utrzymaniowych dla systemów.
Tak jak w przypadku pozostałych faz, projekt dokumentu NFPA 3 zawiera bardziej szczegółowe kryteria tych i innych zadań niezbędnych w tej fazie projektu.
Począwszy od tego momentu projektu ciężar obsługi i utrzymania budynku z uwzględnieniem jego systemu przeciwpożarowego spoczywa na właścicielu. Wszelkie modyfikacje wykonane w budynku powinny również mieć odzwierciedlenie w dokumentacji. Właściciel jest także odpowiedzialny za zapewnienie odpowiedniego poziomu szkolenia personelu obsługującego obiekt, aby zapewnić odpowiedni poziom utrzymania systemów. Oczywiście w niektórych przypadkach odpowiedzialność może zostać przeniesiona na podstawie umowy na zewnętrzny podmiot, ale zgodnie z większością norm przyjętych w USA właściciel pozostaje odpowiedzialny za te czynności.
Ponowny odbiór budynku
Szkic dokumentu NFPA 3 zawiera przepisy dotyczące ponownego odbioru istniejących budynków, które wcześniej otrzymały, zgodnie z dokumentacją, pozwolenie na użytkowanie. Dokument ten zawiera również wytyczne dotyczące odbioru istniejących budynków, które nigdy nie były przedmiotem odbioru. W obu przypadkach wytyczne NFPA 3 odnoszą się do zawartych w dokumentach konkretnych przepisów, dotyczących określonych działań na etapie planowania, w fazie projektowania, budowy i użytkowania.
Częstotliwość przeprowadzania zintegrowanych testów
Jak wspomniano wcześniej, wystąpiły wątpliwości dotyczące kwestii częstotliwości wykonywania testów. Aby wyjaśnić to zagadnienie oraz zachować konwencję przewodnika, wytyczne w dokumencie NFPA 3 nie określają częstotliwości wykonywania testów. Dokument zawiera jedynie rekomendacje, aby testy były wykonywane w przedziałach czasu określonych w zintegrowanym planie testów, który został zatwierdzony przez lokalne władze.
Dla istniejących budynków mających systemy bezpieczeństwa, które nie przechodziły wcześniej procedury odbioru, rekomenduje się, aby zintegrowane testowanie odbywało się okresowo, w następujących okolicznościach:
- gdy nowy element ochrony przeciwpożarowej lub system bezpieczeństwa zostanie zainstalowany i włączony do istniejących zabezpieczeń,
- gdy istniejące zabezpieczenia przeciwpożarowe i systemy bezpieczeństwa zostaną zmodyfikowane i połączone w jeden system,
- kiedy połączenia lub sekwencje operacji w zintegrowanych systemach przeciwpożarowych lub bezpieczeństwa zostaną zmodyfikowane,
- w okresach wyspecyfikowanych w planach testów zintegrowanych, zaakceptowanych przez lokalne władze.
W pozostałych przypadkach rekomenduje się wykonywanie zintegrowanych testów co 5 lat.
Kiedy systemy testowane w przedstawionym wcześniej porządku wykazują błędy, awarie lub problemy z połączeniami między systemami, lokalne władze powinny zarządzić sesję zintegrowanych testów zgodnie z wytycznymi zawartymi w NFPA 3.
Co dalej?
Raport z opiniami o dokumencie NFPA 3 został opublikowany w lutym 2011 r. Zainteresowane podmioty powinny przejrzeć raport w szczegółach i – jeśli uznają to za konieczne – zgłosić uwagi podczas dorocznej konferencji stowarzyszenia w czerwcu 2011 r.
Można zostać obserwatorem albo lepiej – częścią procesu.
Carl F. Baldassarra jest wiceprezesem RJA Group i ma ponad 35 lat doświadczenia jako inżynier ds. ochrony przeciwpożarowej, kierujący wieloma działaniami związanymi z odbiorem.
Thomas C. Brown jest prezesem Rolf Jansen & Associates oraz członkiem komitetu technicznego NFPA 3.
Nomenklatura NFPA 3
Przedstawiony projekt NFPA 3 zawiera wiele definicji pojęć w nim użytych i ustanawia wiele akronimów. Prezentujemy tłumaczenia niektórych z nich.
Dokument podstaw projektowania (Basis of Design – BOD): raport dostarczający dokumentację opisującą początkowy proces decyzyjny związany z projektowaniem oraz użyte systemy bezpieczeństwa i ochrony przeciwpożarowej. Powinien zawierać cele i kryteria wydajnościowe, wykorzystywane normy i standardy, alternatywne środki i metody włączone do pierwotnego projektu, wymagania dotyczące testów i wdrożenia, a także przeglądów i utrzymania (szczegółowe wymagania dotyczące zawartości poszczególnych kryteriów są zawarte w dokumencie NFPA 3).
Władza odbierająca (Commissioning Authority – CxA): podmiot, osoba lub firma, która planuje, koordynuje i nadzoruje cały proces odbioru.
Agent odbioru przeciwpożarowego (Fire Commissioning Agent – FCxA): podmiot, osoba wskazana przez właściciela, która kieruje, planuje, układa harmonogram, dokumentuje oraz koordynuje prace zespołu odbierającego systemy bezpieczeństwa i ochrony przeciwpożarowej, a także wdraża proces odbioru i testowania tych systemów.
Testowanie zintegrowane: ocena funkcjonalności oraz działania systemów ochrony przeciwpożarowej i bezpieczeństwa poprzez bezpośrednią obserwację lub inne metody monitorowania w celu weryfikacji poprawności współpracy i koordynacji działań różnych systemów zgodnie z ich celami i wymaganiami.
Agent testów zintegrowanych (Integrated Testing Agent – ITA): podmiot lub osoba wskazana przez inwestora, która planuje, tworzy harmonogram, dokumentuje, koordynuje i wdraża proces testów zintegrowanych dla systemów bezpieczeństwa, ochrony przeciwpożarowej i innych powiązanych z nimi systemów.
Wymagania projektowe (Owner’s Project Requirements – OPR): dokumentacja dostarczająca pochodzącą od inwestora wizję planowanego budynku, zintegrowane wymagania, oczekiwania dotyczące tego, jak budynek będzie obsługiwany i użytkowany oraz mierniki wydajności.
Zarejestrowany projektant (Registered Design Professional – RDP): w procesie odbioru osoba, która jest zarejestrowana lub posiada uprawnienia do projektowania, poświadczające spełnienie wymogów formalnych określonych przez lokalne prawo.
Udziałowiec, strona zaangażowana (stakeholder): każda osoba, grupa osób lub organizacja, która może mieć wpływ na ryzyko związane z projektem.
Projekt dokumentu NFPA 3 zawiera wytyczne do przeprowadzenia procesu ponownego odbioru istniejących budynków, które podlegały takiemu procesowi zgodnie z tym dokumentem.
Autor: Carl F. Baldassarra, Thomas C. Brown