Poświęć więcej czasu na SZUKANIE CIEKAWYCH ROZWIĄZAŃ.
Wszyscy inżynierowie-konsultanci wiedzą, że ich zawodowa renoma często zależy od tego, jakie wrażenie wywrą na kliencie podczas całkowicie nieplanowanego spotkania, kiedy to osoba, która ma problem, zwraca się do nich o pomoc. Rozwiązanie oczywiście potrzebne jest tak szybko, jak się da! Jak można zaspokoić żądania? Trzeba zaproponować klientowi takie podejście do problemu, którego wcześniej nie brał pod uwagę.
Konsultant może to zrealizować dzięki własnej kreatywności, zderzając ją z faktami dotyczącym problemu klienta. Czy każdy specjalista jest w stanie wygenerować takie nowe podejście do tematu? Odpowiedź jest twierdząca. W przeciwnym razie konsultant nie mógłby długo przetrwać na rynku. Jedna z definicji konsultanta mówi przecież, że jest to osoba, która dostarcza klientowi pomysłów na rozwiązanie problemów lub poprawę kłopotliwej sytuacji.
Zastanawiające, jak zdobywa się taką umiejętność. Czy pojawia się ona dzięki edukacji i szkoleniom, czy jest nabywana wraz z wieloletnim doświadczeniem? To, że nie da się tego jasno określić, dobrze ilustruje opowieść o dwóch Steve’ach: Woźniaku i Jobsie, oraz tworzeniu przez nich firmy Apple. W zasadzie można przyjąć, że każdy musi być w jakimś stopniu kreatywny, by w ogóle żyć w naszym skomplikowanym świecie.
Wiele osób twierdzi – i najwyraźniej w to wierzy – że oni sami nie są kreatywni. Tymczasem kiedy obserwujemy, pochodzące z różnych klas ekonomicznych, bawiące się dzieci, widzimy, jak łatwo przeobrażają one stare kartony lub patyki w samochody wyścigowe, miecze lub szable. Gdzie znika ta kreatywność, gdy dzieci dorastają?
Prawie na pewno pomysłowość bardzo skutecznie tłumią rozmaite negatywne komentarze i uwagi innych na nasz temat. Gdy np. przełożony bagatelizuje propozycje podwładnych, jest niemal pewne, że strumień ich pomysłów zmniejszy się lub całkowicie wyschnie. Niektórzy konsultanci porzucają pracę w większych firmach z powodu takiego właśnie zniechęcającego zachowania, zabierając ze sobą wewnętrzną kreatywność.
Znaczenie pomysłowości jest w dużym stopniu zaniedbywane w trakcie edukacji – na rzecz umiejętności „trafiania w klucz”. Obecna obsesja na punkcie nauki, technologii, inżynierii i matematyki nie pozwala zrozumieć, że np. matematyka jest przede wszystkim narzędziem, a nie celem samym w sobie, ani paszportem do kariery w nauce i inżynierii.
Edward de Bono zdobył sławę jako konsultant i autor, podkreślając znaczenie pobocznego myślenia koncepcyjnego, stanowiącego rzadko używane uzupełnienie dla konwencjonalnego, analitycznego i logicznego myślenia „lewą półkulą”. Ale o dziwo, większość ludzi, nawet konsultanci, bardzo mało myśli! Analizując aktywności typowego dnia, trudno znaleźć nawet minutę, którą można z czystym sumieniem nazwać czasem poświęconym na kreatywne myślenie „prawą półkulą”.
Odnosi się to do wszystkich, a zwłaszcza do profesorów. Przez większość czasu wszyscy pracujemy pod wpływem nawyków i myślimy lewą półkulą, używając mylnie pojęć, takich jak „Myślę, że nadszedł czas na przerwę na kawę”. Słowo „myślę” powinno być zarezerwowane dla rzeczywistej aktywności umysłowej, a nie być używane jako wypełniacz językowy. Zaskakujące, że w języku angielskim istnieje więcej niż osiemdziesiąt słów, którymi można je zastąpić.
Wyzwaniem może być próba nieużywania słowa „myśleć” przez cały dzień. Wątpliwe, byś nawet Ty, drogi Czytelniku, był w stanie tego dokonać. Słynny irlandzki pisarz i dramaturg, George Bernard Shaw, opisał zwięźle powszechny brak myślenia: „Niewiele osób myśli więcej niż dwa lub trzy razy w roku. Ja zdobyłem międzynarodowe uznanie, myśląc raz lub dwa razy w tygodniu.”
Oczywiste więc, że każdy powinien spróbować myśleć częściej, ponieważ rodzi to pomysły. A wszystko zaczyna się właśnie od pomysłu.
Autor: Graham Allan jest profesorem na wydziale inżynierii chemicznej Uniwersytetu Washington w Seattle. W swoim dorobku ma ponad 300 artykułów technicznych i rozdziałów publikacji oraz 70 obronionych patentów. Pracuje również jako konsultant dla przemysłu i władz federalnych Stanów Zjednoczonych.
